Lexicon

Beheersvennootschap: een privévennootschap die vergund is door de overheid, werkt onder haar controle en die auteursrechten voor rekening van meer dan één begunstigde beheert.

Citaatrecht: een uitzondering die inhoudt dat er zonder toestemming kan worden geciteerd uit een krantenartikel ten behoeve van kritiek, polemiek, recensie, onderwijs of in het kader van wetenschappelijke werkzaamheden op voorwaarde dat het citaat ingekaderd wordt in een eigen uiteenzetting, volgens de eerlijke beroepspraktijken en dat de bron en de naam van de auteur worden vermeld. Het overnemen van zinsneden uit een krantenartikel komt bijgevolg niet in aanmerking om onder de uitzondering van het citaatrecht te vallen en vormt bijgevolg een inbreuk op het auteursrecht.

Contractuele licentie: een hergebruik dat niet onder de door de auteurswet voorziene uitzonderingen valt en bijgevolg een voorafgaandelijke schriftelijke toelating in de vorm van een licentie vereist van de rechthebbende.

Deeplinken: is het plaatsen van een hyperlink op een website die linkt naar een specifieke pagina binnen een andere website in plaats van naar de hoofdpagina van die website.

Onderwijsuitzondering: Alle uitzonderingen voor onderwijs en wetenschappelijk onderzoek werden sinds 2017 samengebracht in één bepaling waaraan één vergoeding werd gekoppeld. Onderwijsinstellingen mogen binnen de grenzen van de wet papieren en digitale reproducties nemen van auteursrechtelijk beschermde werken, databanken en prestaties én mogen die ook meedelen via hun beschermde netwerken. Het gaat meer bepaald om fotokopieën, prints, digitale reproducties (zowel van papieren bronwerken, dus scans, als van digitale werken) en mededelingen via een beschermd netwerk. Tegenover deze wettelijke uitzondering staat een vergoedingsregeling waarbij het tarief van de vergoeding voor onderwijs een forfaitair (geïndexeerd) jaarbedrag per leerling of student is en bovendien verder wordt gemoduleerd per onderwijstype en -niveau.

Leenrecht: een uitzondering die de uitlening van werken voor een educatief of cultureel doel door door de overheid officieel erkende of ingerichte instellingen omvat. Tegenover deze wettelijke uitzondering staat een vergoedingsregeling waarbij Reprobel aangeduid werd als de representatieve beheersvennootschap.  Aangezien krantenartikels enkel kunnen worden geconsulteerd en niet uitgeleend, is deze uitzondering niet van toepassing op krantenartikels.

Reprografie: een uitzondering die inhoudt dat een beschermd werk zoals een krantenartikel geheel of gedeeltelijk kan worden gefotokopieerd op voorwaarde dat deze reproductie geen afbreuk doet aan de normale exploitatie van het werk. De reprografieregeling is een wettelijke regeling die bepaalt onder welke voorwaarden professionele gebruikers (voornamelijk in de privésector en de overheidssector voor hun intern of professioneel gebruik) fotokopieën van auteursrechtelijk beschermde werken mogen maken, en die ook bepaalt welke vergoeding auteurs en uitgevers daarvoor moeten ontvangen. Met ingang van 1 januari 2017 bestaan er twee vergoedingen naast elkaar: de eigenlijke reprografievergoeding ten voordele van de auteurs en een aparte vergoeding ten voordele van de uitgevers voor ‘reproducties op papier van hun uitgaven op papier’ Voor reproducties gemaakt in een digitale context wordt niet in een vergoeding voor uitgevers voorzien. Beide vergoedingen vervangen de oude reprografievergoeding waarbij nog een duale vergoedingsbasis gold (de forfaitaire en evenredige vergoeding). Naar huidig recht wordt de vergoeding berekend op basis van een paginavergoeding ten bate van auteurs (reprografievergoeding) en een apart ingestelde paginavergoeding ten bate van uitgevers (wettelijke uitgeversvergoeding), die samen worden geïnd en die voornamelijk moeten worden betaald door zelfstandigen, vrije beroepen, ondernemingen, verenigingen en overheidsinstellingen. De forfaitaire vergoeding op apparaten voor de reprografie is dus geschrapt en enkel de evenredige vergoeding wordt behouden.

Thuiskopie: een uitzondering die inhoudt dat gebruikers geen voorafgaande toestemming dienen te bekomen van de rechthebbenden voor de reproductie van geluidswerken en audiovisuele werken die binnen de familiekring worden gemaakt. De wet van 22 mei 2005 heeft deze uitzondering uitgebreid tot alle werken en bijgevolg ook tot krantenartikels. Deze wetsbepaling is via Koninklijk Besluit op 1 december 2013 in werking getreden.   Sinds de inwerkingtreding valt zowel een reproductie van een papieren bron naar een digitale drager (bv. het scannen van een krantenartikel) als een reproductie van een digitale bron naar een digitale drager (bv. het opslaan van een foto uit de krant op een usb stick), i.e. de digitale kopie, onder de toepassing van de thuiskopie uitzondering. Tegenover deze wettelijke uitzondering staat een vergoedingsregeling. Deze vergoeding is verschuldigd aan de door de auteurswet aangeduide representatieve vennootschap, zijnde Auvibel. Deze vergoeding heeft een duale basis. Enerzijds wordt er een vergoeding geheven op de apparaten die het kopiëren voor eigen gebruik mogelijk maken (bijvoorbeeld dvd-recorders, settopboxen met opnamemogelijkheid) en anderzijds op de blanco dragers waarop beschermde werken gekopieerd kunnen worden (bijvoorbeeld blanco cd-r's, mp3-spelers, externe harde schijven).

Wettelijke licentie: een uitzondering voorzien door de wetgever in de auteurswet met een bijhorende vergoedingsregeling. In België bestaan vier wettelijke licenties (reprografie, thuiskopie, leenrecht en de onderwijsuitzondering).